Er word soms gezegd, kijk niet achterom, kijk vooruit. Toch keek ik weer eens achterom en vond ik deze foto’s.

Je hebt het wel eens.. Van die foto’s of video’s die in de vergetelheid raken. Een oud fotoboek of een oud filmpje op je telefoon waar je nog steeds met een heel goed gevoel naar kan terug kijken. Deze reportage is er zo een…

De ochtend van November 2014, (als ik het me goed herinner, kan ook langer geleden zijn) had ik weer eens zin om wat foto’s te maken. Sterker nog, ik had zin om portretten te schieten. 
Het huis waar ik samenwoon met mijn broertje was binnen no-time ongebouwd in een fotostudio. Banken opzij en flitsers in positie. Het enige wat ik nog miste was een model. Gelukkig was daar mijn broertje, vaker onderwerp van mijn eigen werk. ‘s ochtends vroeg strompelt hij, niets vermoedend met z’n bakkie koffie, de huiskamer binnen. Wat hij niet wist dat ik met mijn camera op scherp al op hem stond te wachten.

Het resultaat, een goeie ochtend kop op de foto.. Na een douche zijn we verder gegaan met schieten.  Dus, deze reportage.  Oud werk, maar ben er zeker nog tevreden mee!