nobel

Uitspraak:[‘nobəl]

met heel goede eigenschappen of bedoelingen Voorbeeld:`handelen uit nobele motieven` Synoniem:edeleen nobel streven(een mooi voornemen (dat weinig kans maakt op succes)) `Het terugdringen van de bureaucratie is een nobel streven, maar lukken doet het zelden.`

Als kind was ik lui. Heel lui. Dat vonden mijn docenten op school. Ik denk nog steeds dat m’n ouders dat ook wel een beetje geloofden. En ik geef ze geen ongelijk. Misschien was ik wel een beetje lui.

Ik had weinig interesse in de dingen die ik moest leren. Staartdelingen gokte ik in plaats van ze echt uit te rekenen. Topografie? Een zesje was voor mij voldoende. Pas als het echt belangrijk was, deed ik net genoeg om te slagen. En dat was te zien aan mijn prestaties. Nee, aan mijn cijfers.

De momenten waarop ik me pas écht inzette was wanneer ik oprecht interesse voelde. Wanneer mijn geest geprikkeld werd. Verhalen verzinnen, mijn fantasie gebruiken. Dat waren de enige dingen die er echt toe deden.

Op mijn zestiende had ik het VMBO op dezelfde manier doorlopen als de basisschool. Dromend. Verzonken in mijn fantasie, weg uit het klaslokaal.

“Zo”, zei mijn moeder, “nu is het tijd om een vak te kiezen”.

Ik schrok wakker. Een vak kiezen? Geen idee. Iets met sport? Iets met mijn handen? Ik wist het echt niet. Na een poosje dubben en discussiëren (en heel vaak horen dat ik zó zorgzaam ben) leek het een goed idee om verpleegkundige te worden. En zo ging ik met gezonde tegenzin ging ik weer naar school. En, je raadt het al.. Ook in dit klaslokaal werd er op dezelfde manier naar me gekeken als op de basisschool (“Ben je lui of interesseert het je gewoon niet?”). En voelde ik me hetzelfde als op de middelbare school. Dromend en overal behalve in het klaslokaal waar m’n lichaam zat.

Nu ben ik 28 jaar waarvan ik er acht verpleegkundige ben geweest. Ik heb jarenlang ‘gezorgd’ voor mensen voor wie er ‘zorg’ nodig was. Zwaar, maar nobel, zoals iedereen dat altijd zegt. Misschien is het wel waar ook, dat van dat nobele.

Isolatie ruimte in het ziekenhuis voor een project over eenzaamheid.

Ik zoek de definitie van nobel op en het maakte indruk op me.
“Een nobel streven: Een mooi voornemen(dat weinig kans maakt op succes).”

En zo voelt het ook. Ik blijf maar dromen. Ik blijf een kriebel voelen en heb nog steeds het gevoel dat ik niet doe wat ook míj beter maakt.

Die kriebel is de afgelopen jaren groter en groter geworden. Zo groot dat ik op het punt kwam dat ‘naar de zaak gaan’ me zo tegen ging staan dat ik daar fysiek niet goed van werd. Hartkloppingen, misselijkheid, zweten. Ik voelde me opgesloten. Ik voelde me onrustig op alle verkeerde manieren. Dit was voor mij het moment. Hier ging iets niet goed. Het moest anders. Tijd om stil te staan en na te denken.

Mijn vriendin zag de onrust die ik uitstraalde. Samen met haar een bevriende marketing goeroe ben ik zwetend de meest confronterende brainstorm van mijn leven aangegaan. Wat was er nodig om mijn onrust te laten verdwijnen? Wat is er voor nodig om van dat opgesloten gevoel af te raken? Het antwoord sloeg in als een bom. Er zat maar één ding op… Ik moest Ontslag Nemen..

Ik neem ontslag, Ik neem ontslag, Ik neem ontslag.

Dit is de daarop volgende nacht een mantra. Ik heb niet geslapen, ik heb alleen gedacht aan ontslag nemen. Me ontworstelen uit het keurslijf dat mij al jaren in de greep leek te hebben. Alles leek op zijn plaats te vallen. De onrust, de misselijkheid. Het dromen, het fantaseren. De onrust, de misselijkheid.

De volgende dag moest ik om zes uur opstaan. Ik had een dienst in het psychiatrisch ziekenhuis waar ik werkte. Maar deze keer was anders. De tegenzin, de onrust leek te zijn verdwenen. Er leek een vast beradenheid te zijn ontstaan. Die dag vertelde ik mijn plan aan mijn collega’s. Die dag gaf ik mijn manager mijn ontslagbrief. Die dag verdween de onrust. Vanaf die dag leg ik verantwoording af aan mezelf. En alleen aan mezelf. Dromend. Fantaserend.

Het is namelijk zo dat ik een passie heb. En die passie ga ik nu eindelijk leven.

Mijn naam is Stephan de Haas. Ik ben fotograaf, ik ben videomaker, ik ben ondernemer.

Check ook de youtube video van m’n laatste dag!